تعداد صفحات:51
نوع فایل:word
فهرست مطالب:
فصل اول
مقدمه
چکیده تحقیق
مقدمه
اهمیت موضوع
مسئله تحقیق
بیان موضوع
هدف تحقیق
فرضیات تحقیق
سئوال تحقیق
روش انجام تحقیق
جامعه آماری
روش جمع آوری اطلاعات
تعریف علمی مفاهیم و متغیرهای مورد مطالعه
سواد: (Literacy)
آموزش بزرگسالان: (Adult Education)
نهضت سوادآموزی
خودشکوفایی: (Self-Actualization)
بالغ و رشید: (Alult)
انگیزه پیشرفت: (Achierement motire)
آموزش بزرگسالان
آموزش پایه بزرگسالان: (Adult Basie Education)
آموزش مداوم آموزش پیگیر: (Lifelong Education, Permanent Education)
فصل دوم
بررسی پیشینه تحقیق
ادبیات تحقیق
سابقه پژوهشی موضوع
اولین بررسی
دومین بررسی
سومین بررسی
تعلیمات اکابر
سابقه پژوهش موضوع
ارزیابی سالانه پیشرفت نوآموزان و چگونگی موقعیت نوسوادان
مقایسه میزان کارایی برنامه سوادآموزی تابعی با بیکار یا بی سوادی
علل عدم استقبال بی سوادان از کلاس های سوادآموزی
عوامل شخصی
عوامل خانوادگی
عوامل خارجی
عوامل هوشی
میزان نگهداشت سواد
بررسی مسائل سوادآموزی ایران قبل از انقلاب اسلامی
تعلیمات اکابر
آموزش سالمندان
آموزش بزرگسالان
کمیته ملی پیکار جهانی با بی سوادی
فعالیتهای کمیته پیکار جهانی با بی سوادی
فصل سوم
روش پژوهش
جامعه نمونه و روش های نمونه گیری
روش های جمع آوری اطلاعات
روش های آماری
فصل چهارم
یافته های پژوهشی
فصل پنجم
تفسیر و نتیجه گیری
پیشنهادات
محدودیت ها
پرسشنامه
منابع و مآخذ

فهرست جداول:
روش نمره گذاری
زمان مناسب برای تشکیل کلاس ها و ضرورت تغییر کلاس با تغییر فصل
تاثیر ویژگی های آموزشیار بر یادگیری سوادآموزان
گرایش نمونه ها به آموختن مواد مختلف
تاثیر سواد در ابعاد مختلف زندگی نمونه ها
میزان رضایت نمونه ها از عوامل مختلف در سوادآموزی
اهمیت تشویق
بررسی میزان ذوق و علاقه سوادآموزان
دلیل بی سواد ماندن سوادآموزان تا سنین بزرگسال
تطبیق اوقات فراغت بزرگسالان با ساعات تشکیل کلاس
مقایسه نمرات سوادآموزان با آموزشیاران و مسئولین نهضت سوادآموزی

چکیده تحقیق:
بی سوادی یکی از مسائل عمده اکثر کشورهای جهان سوم است که ریشه و اساس بسیاری از مسائل اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی را تشکیل میدهد.
بررسی های اخیر سازمان یونسکو و بسیاری از سازمان هایی که در ارتباط با سوادآموزی یا آموزش بزرگسالان در کشورهای مختلف فعالیت میکنند نشان میدهد که این مسئله مشکلی همگانی است و محدود به کشورهای جهان سوم نیز نمیشود. این بررسی ها بیانگر این واقعیت تلخ هستند که بی سوادی و کم سوادی گرچه مسئله حاد و لاینحل اکثر کشورهای جهان سوم است ولی مشکل جدید کشورهای پیشرفته صنعتی نیز هست. اما مسئله بی سوادی به دلیل افزایش بی سوادان روز به روز اهمیت بیشتری مییابد.
با توجه به این که کسب مهارت های سواد اولیه پله های نردبان دانش و آگاهی است، بی سواد ماندن درصد بالایی از افراد جامعه وسیله ای برای عدم آگاهی و فقدان تخصص و مهارت های لازم برای ایجاد جامعه ای مستقل، آگاه و تواناست.
با وجود این که سال های متمادی، برنامه های مبارزه با بی سوادی به صور مختلف در اغلب کشورهای جهان سوم رونق داشته ولی به دلیل رشد جمعیت بر تعدد بی سوادان جهان افزوده شده است. بدین وسیله لازم است از افرادی که در تهیه این پروژه من را یاری نموده اند قدردانی شود.

مقدمه:
معمولاً برای پدیده هایی چون عقب ماندگی اقتصادی، فقر، جهل و وابستگی دلایلی متفاوت بیان می شود. این پدیده ها در دایره بسته ای فرض می شوند که هر کدام تشدید کننده دیگری است. نقطه آغاز همه این پدیده ها بی سوادی و جهل است که از بزرگ ترین معضلات هر جامعه محسوب می شود.
با اندکی تعمق و تفحص در سرنوشت جوامع بشری از ادوار دور تا کنون، میتوان به این نتیجه رسید که قسمت اعظم مسائل بشری که تنها بخشی از آن در این جا عنوان گردید، نه تنها از بی سوادی که از سواد نیز هست، چرا که مسائل و مشکلات جوامع به اصطلاح عقب افتاده و کشورهای جهان سوم حتی فقر و جهل آن ها نیز معلول عواملی است که در اثر سیاست گذاری ها، مدیریت ها و برنامه ریزی ها جوامع پیشرفته که غنی و باسواد نیز هستند به وجود آمده است.
پس آن چه در این ماجرا حائز اهمیت است، تعهد اخلاقی و وجدان آگاه سیاسی حکومت ها و دولت ها و اتخاذ خط مشی های بشر دوستانه، اصولی، واقع بینانه بر اساس شرایط موجود در هر جامعه است.
همچنان که شاهدیم در محافل و جوامع مختلف از هر طریق وسائل ارتباط جمعی و رسانه های گروهی بطور مداوم از انسانیت، بشردوستی، آزادی دموکراسی، زدودن فقر و جهل و بی سوادی داد سخن به میان می آید که در اصل هدف جز نقض حقوق بشر، از میان برداشتن و دموکراسی، استثمار و در نتیجه فقر و نادانی، بردگی، جنگ و مسائل گوناگون دیگر نیست. به همین دلیل ملت هایی که با تلاش و از خود گذشتگی بسیار و پس از مبارزات طولانی، خود را از زیر سلطه استعمار و استثمار رها میسازند در اولین مرحله پس از کسب آزادی و استقلال، به ایجاد دگرگونی های اساسی در روابط اقتصادی و اجتماعی جامعه میپردازند و بعنوان اساسی ترین رکن این تغییر به اجرای برنامه های سوادآموز و آموزش بزرگسالان میپردازند. زیرا این حقیقت را نمیتوان نادیده گرفت که جهل و نادانی خود عاملی است که به بازگرداندن دست جنایتکاران و استثمارگران جهانی کمک میکند. در واقع هرگونه تحول و تغییر سازنده بدون توجه کافی به برنامه های سوادآموزی و آموزشی بزرگسالان مخصوصاً در کشورهای جهان سوم که دارای درصد بالای بی سوادی هستند، غیرممکن است.
از سوی دیگر گسترش آموزش بزرگسالان و ریشه کن کردن بی سوادی یک ضرورت اخلاقی برای جامعه بین المللی محسوب میشود. بی سوادی با فقر پیوند مستقیم دارد و در محروم ترین مناطق کشورهایی که دچار کمبود منابع طبیعی هستند، در بین فراموش شده ترین گروه های انسانی، در میان کسانی که از نارسایی ها و کمبودهای مهم و اساسی مانند غذا، بهداشت، مسکن و بی کاری رنج میبرند و به گسترده ترین شکل ممکن وجود دارد تداوم بی سوادی سدی عظیم در راه توسعه است و مانع از آن میشود که میلیون ها نفر مرد و زن عنان زندگی خویش را در دست بگیرند. بی سوادی عاملی است که مبارزه علیه فقر، نابرابری ها و تلاش برای پایه گذاری روابط برابر و منصفانه در برابر افراد و ملت ها را محکوم به شکست میکند. اگر شرایط و ویژگی های کشورهای محروم را مورد بررسی دقیق قرار دهیم، ملاحظه میکنیم که بی سوادی هر چند خود معلول نارسایی های اقتصادی و اجتماعی است ولی در ایجاد و تشدید آن ها نقش تعیین کننده ای دارد. استعمار جهانی که آگاهی و خلاقیت انسانها را مانعی برای حضور و سلطه خویش در کشورهای جهان سومی میداند نیز از دیرباز سعی خود را بر این معطوف داشته است که با طرح های دراز مدت مانع رشد و شکوفایی استعدادهای مردم شود و برنامه های رنگارنگش از رواج سیستم های غلط آموزشی و طبعاً شیوع بیماری مدرک گرایی تا کمیته به اصطلاح پیکار یا بی سوادی و نظایر آن شامل این مدعاست.